“Alleen ik weet op wie ik stem”: een week politiek in de Dordogne

Bon mots en kleine grapjes, grote ambities en kleine leugentjes, blunders en missers: wat u deze week niet mag missen op het politieke front van de Périgord met de column "Tambour" van de redactie van "Sud Ouest"

Op zaterdag 28 juni, ter gelegenheid van de opening van het Joséphine Baker Festival, georganiseerd door de Licra in het Château des Milandes in Castelnaud-la-Chapelle, was de Regionale Raad bijna oververtegenwoordigd. De regionale en lokale volksvertegenwoordiger Jérôme Peyrat was verrast toen Delphine Labails, voormalig burgemeester van Périgueux, de microfoon benaderde. De hoofdmagistraat van La Roque-Gageac stamelde een paar woorden en gaf grif toe dat de socialist de regionale meerderheid beter vertegenwoordigde dan hij, centrumrechts. Bovendien laat de scène zien dat de volksvertegenwoordiger van Périgueux, die na een burn-out besloot geen burgemeester meer te zijn , haar handschoenen nog lang niet aan de wilgen heeft gehangen en nog steeds een talent heeft om de aandacht te trekken wanneer de actualiteit in de schijnwerpers staat. Politiek op een dag, altijd politiek.

De veertigers en de kersverse voorzitter van de Kamer van Landbouw en burgemeester van Périgueux, Rémi Dumaure en Émeric Lavitola, hebben elkaar niet echt leren kennen. De ontmoeting die ze op woensdag 2 juli hielden, hielp niet echt: die werd er in een paar minuten doorheen gejaagd. De reden? De socialist ondervroeg de voormalige leider van de Rural Coordination over zijn banden met extreemrechts, waarbij ze elkaar ervan beschuldigden de botsing te hebben georkestreerd. De patstelling werd aangewakkerd door kleine steekjes. Gekozen bestuurders veranderen, maar de methoden blijven hetzelfde.

Voor de socialistische volksvertegenwoordigers van Périgueux lijkt geluk niet per se in de lucht te hangen. Terwijl Émeric Lavitola elke band met de Kamer van Landbouw weigert zolang de voorzitter, de voormalige leider van de Rural Coordination Rémi Dumaure, "zich niet distantieert van extreemrechts", had zijn voorganger Delphine Labails zich de woede van een andere landbouwvakbond op de hals gehaald, de FDSEA. De organisatie had Péri'meuh opgericht in samenwerking met de stad (onder het bewind van Antoine Audi). Het evenement werd in 2021 geannuleerd, verhuisde vervolgens naar Sarlat en keerde uiteindelijk in 2024 terug naar Périgueux. Omwentelingen om je vingers bij af te likken.

Het is een understatement om te zeggen dat de houding van de burgemeester van Périgueux jegens de voorzitter van de Kamer van Landbouw verontwaardiging heeft gewekt. Dit is een opsteker voor Nadine Lechon, parlementslid voor Rassemblement National van het kiesdistrict, die in een verklaring kritiek uitte op "het sektarisme van de gemeente". "Minachting voor onze wortels", voegt voormalig rechtse raadslid Antoine Audi eraan toe. In het midden analyseert Thomas Sarlat de positie van de socialistische burgemeester als een manier "om zichzelf politieke inhoud te geven". En niemand geeft Émeric Lavitola de eer dat hij een breed front tegen hem heeft gevormd, van extreemrechts tot het centrum.

Burgemeester Lavitola "trekt zich dus af tegen de link met extreemrechts" die de voorzitter van de Kamer van Landbouw onderhoudt. Rémi Dumaure weigert hierop te antwoorden, eraan herinnerend dat hij "alle boeren vertegenwoordigt": "Alleen ik weet op wie ik stem." Aan de andere kant heeft Rassemblement National nooit onder stoelen of banken gestoken dat het oog op haar vakbond, de Coördinatie Platteland, heeft. Dit varieert van parlementslid Nadine Lechon die haar driekleurige sjaal omdoet en op haar tractor rijdt om een ​​vakbondsdemonstratie te steunen , tot parlementslid Serge Muller (Bergeracois), die pollepels vasthoudt tijdens een bijeenkomst op de Yves-Guéna-rotonde in Périgueux . Om nog maar te zwijgen van hun Périgord-baas, parlementslid Florence Joubert (Périgord vert), die de "historische overwinning" van de CR afgelopen februari prees. Een zeer omslachtige steunbetuiging.

Republiek rijmt soms op dynastie, zoals blijkt uit Saint-Pierre-de-Frugie. Op zaterdag 28 juni werd de nieuwe ceremoniële zaal van het stadhuis ingehuldigd en werd een gedenkplaat onthuld. De naam erop? Jean-Paul Fayol, die in 2020 overleed en meer dan dertig jaar burgemeester van de stad was. De ceremonie werd voorgezeten door de huidige burgemeester van de stad, een zekere Stéphane Fayol. Een passend eerbetoon aan zijn vader en burgemeester.

Na jarenlang afwezig te zijn geweest in de gemeenteraad van Bergerac, zijn twee gekozen functionarissen van de Rassemblement National (RN) uiteindelijk afgetreden. Wie zal hen vervangen? De 7e en 9e op deze lijst. Met andere woorden: alle voor hen geplaatste functionarissen hebben ontslag genomen of geweigerd hun zetel in te nemen. Dit spreekt boekdelen over dit soort lijsten, die alleen worden bijgehouden door de persoon die op de eerste plaats staat; de anderen zijn er alleen om de aantallen aan te vullen.

Onder de twee nieuwgekozen leden uiterst rechts in de gemeenteraad van Bergerac (zie hierboven) vinden we een zekere Robert Richard. Tijdens de vorige zittingsperiode (2014-2020) had deze laatste met een knal, waarover hij zich het slechtst uitliet, de Rassemblement National verlaten om zich aan te sluiten bij de micropartij Debout La France. Vervolgens verliet hij laatstgenoemde om terug te keren naar de RN . Wedden dat deze politieke versie van Saint-Guy's dansje tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 in intensiteit zal verdubbelen?

De gemeenteraadsverkiezingen in Bergerac worden in wisselende mate van geheimhouding voorbereid. Terwijl de aftredende burgemeester zijn kandidatuur nog steeds geheim houdt, zou de linkse coalitie rond de socialist Fabien Ruet op het punt staan ​​te worden goedgekeurd. Wat de Rassemblement National betreft, zijn we getuige van een "return in hand" onder leiding van parlementslid Serge Müller en met name zijn parlementair assistent Christian Gérard. Er zouden dus drie lijsten in de maak zijn, maar er gaan geruchten dat er een vierde probeert te worden gevormd. In Bergerac zouden we verbaasd zijn geweest als er niet een beetje pit in de stemming zat!

De elite van de politiek in de Périgord was aanwezig bij de opening van het nieuwe gemeentehuis van Brantôme-en-Périgord op donderdag 3 juli. Burgemeester Monique Ratinaud herinnerde zich hoezeer het project al was betwist voordat het van de grond kwam. Dit wekte meteen de interesse van Germinal Peiro, de voorzitter van het departement. "Ik weet niet of dit project betwist is, en ik weet waar ik het over heb, maar het heeft inderdaad het daglicht gezien en het is een succes", verklaarde hij, verwijzend naar een gemeenschappelijk punt van de "dorpen die met een B beginnen", een knipoog naar Beynac. Een terechte afwijking in zijn toespraak.

Suggestie van de voorzitter van de Périgord Noir Sictom, Jérôme Peyrat, die in 2027 zal ontbinden om zich aan te sluiten bij de SMD3, waarvan hij al medeoprichter is : laat de partij van naam veranderen! "De naam is weggevaagd", zei hij tijdens de laatste vergadering van de vakbondscommissie van Sictom. Hij gooide er lukraak een andere naam op, Dordogne ordures, voordat hij met een glimlach op zijn lippen van gedachten veranderde: "Er zullen sommigen zijn die denken dat het een politieke partij is..." Toch zou de naam POM (zoals in Périgord ordures ménagères) voor de voormalige adviseur van Jacques Chirac ongetwijfeld veel aantrekkelijker zijn.